بودی یا نبودی ؟

با دلی شاد به امید وصالی که ندیدم

آمدم تا به سرای تو و در خانه نبودی

حلقه بر در زدم و از تو جوابی نشنیدم

بلکه بودی و در خانه به رویم نگشودی

اشک زد حلقه بچشم من و آهم بلب آمد

ناگهان غیبت تو بست به دل  راه امیدم

نا امیدانه زدم تکیه بدیوار ز حســرت

نا امیدی نکشیدی که بدانی چه کشیدم

با دو صد عذر به جبران گناهی که نکردم

گریه ها کردم و بر آتش دل اشک فشاندم

یادگار تو همان حلقه ی زیبای طلا را

نگـــــــهـی کــــــــردم و زان پــــــس

روی ان چند نگین از گهر اشک نشاندم

من به تو زنده ام و بی تو دلم خانه ی مرگست

تو مرا گرمی عشقی تو مرا نور امیدی

زندگی بی تو مرا نیست بجز شام سیاهی

تو مرا پرتو مهری تو مرا بخت سپیدی

با دلی شاد به امید وصالی که ندیدم

امدم تا به سرای تو و در خانه نبودی

حلقه بر در زدم و از تو جوابی نشنیدم

بلکه بودی و در خانه به رویم نگشودی !