ممنوع است......

شراب خواستم... گفت : " ممنوع است "

 آغوش خواستم... گفت : " ممنوع است"

 بوسه خواستم... گفت : " ممنوع است "

 نگاه خواستم... گفت: " ممنوع است "

 نفس خواستم... گفت : " ممنوع است "

من از خودم دلگیرم

می نویسم برای تمام کسانی که روزی دلشان را شکستم و الآن فرصت توجیه و توضیح به آنان را ندارم...

شاید سختی زندگی همین باشد که در زندگی به خاطر یه سری چیزایی که خودت هم دلت ازش شکسته، مجبوری و باید دل خیلی ها را بشکنی ... چون واقعیت دارن... چون تو گذشته اتفاق افتاده و نمیشه زمان را به عقب برد و جبرانش کرد... منم ناجور دارم دل میشکنم و نمیخواهم بهشون بگم چرا.

من خودمم از خدا دلگیرم ولی نا امید نه ...

امشب اصلا حوصله ندارم

                                                                                

تاحالا شده حوصله ی هیچکیو نداشته باشین

دوست نداشته باشین با کسی صحبت کنین

حتی کسی که خیلی دوسش دارین و بهش احترام میذارین؟

برای من که خیلی پیش اومده

راستشو بخواین الانم اینجوریم                  

دوست داشتم با یکی دردو دل کنم

گفتم کجا بهتر از خونه هیچکس ها

با تو می شد که سفر کرد

با تو می شد که سفر کرد، این دقیقه های خالی را تا کوچه های گم شدن
با تو می شد که روئید تا به سر تپه عشق، تا به آغوش بهشت
با تو می شد که سحر نقش بندد بر غم تلخ غروب
اما…
بی تو باید دگر از خاطره ها قصه نوشت، غصه سرود
بی تو باید دگر رفت تا دل دریایی ماتم، مثل رود

مداد رنگی ها!!!

مداد رنگی ها مشغول بودند...به جز مداد سفید...هیچ کسی به اون کار نمیداد
همه میگفتند:(تو به هیچ دردی نمیخوری)...
یک شب که مداد رنگی ها...

توی سیاهی کاغذ گم شده بودند...مداد سفید تا صبح کار کرد...
ماه کشید...مهتاب کشید
و انقدر ستاره کشید که کوچک و کوچک کوچکتر شد...صبح تویه جعبه ی
مداد رنگی...
جای خالی او...با هیچ رنگی پر نشد...