خدای من...

خدای من

 یک سال گذشت

 خدای من

  یک سال گذشت هرچه کردم ، دیدی و هر چه بخشیدی و عفو کردی ندیدم

 خدای من ،

هراسان شدم پناهم دادی ، بیمار شدم شفایم دادی .آرامش و امنیت که رسید ، طبیب و پناه را از یادم بردم .

در عشق اگر عذاب دنیا بکشی

در عشق اگر عذاب دنیا بکشی

با اشک دیده طرح دریا بکشی

تا غربت من هزار فرسنگ باقی است

تنها نشدی که درد تنها بکشی

زیباترین نبض معشوق مجالی است برای..

 نوشتن ، وقتی میدانی او میخواند چه زیباست...   
چه زیباست سرودن ، وقتی میدانی او میشنود...                 
و چه زیباست دیوانگی به خاطر او ، وقتی میدانی او میبیند...

چه دردیست در میان جمع بودن

چه دردیست در میان جمع بودن

ولی در گوشه ای تنها نشستن

برای دیگران چون کوه بودن

ولی در چشم خود آرام شکستن

برای هر لبی شعری سرودن

ولی لبهای خود همواره بستن

به رسم دوستی دستی فشردن

ولی با هر سخن قلبی شکستن

زندگی

کاش می دانستیم: زندگی با همه وسعت خویش، محفل ساکت غم خوردن نیست، حاصلش تن به قضا دادن و پژمردن نیست، زندگی خوردن و خوابیدن نیست، اضطراب و هوس دیدن و نادیدن نیست، زندگی جنبش و جاری شدن است، زندگی کوشش و راهی شدن است، از تماشاگه آغاز حیات، تا به جایی که خدا می داند