به طور کلی واژه وایرلس یک عبارت چتری است که تمامی سیستمهای ارتباطی اعم از رادیو ، ماهواره ، GPS و سیستمهای دیگر که امواج الکترومغناطیسی را به خدمت گرفته اند را پوشش می دهد . اما زمانی که مردم می گویند وایرلس ، منظور شبکه وایرلس یا به عبارت دیگر سیستم WI-FI می باشد . بلوتوث و وایرلس هر کدام کاربردهای خاص خود را دارند . برای مثال وایرلس جهت اتصال یک کامپیوتر به شبکه به صورت بی سیم استفاده می شود این در حالیست که بلوتوث برای اتصال گجت های مختلف به یکدیگر و آسان کردن انتقال اطلاعات می باشد که این می تواند ارسال یک فایل از یک گوشی به گوشی دیگر یا ارسال یک فایل صوتی از لپ تاپ به هدست آن باشد .
وقتی صحبت از محدوده کاری و سرعت می شود ، تفاوتهای اساسی بلوتوث و وایرلس مشخص خواهد شد . از آنجا که بلوتوث برای اتصال بین فقط دو دستگاه مورد استفاده قرار می گیرد ، محدوده کاری آن از چند متر تجاوز نمی کند . این محدوده کاری به صورت عمدی و به دلیل مسائل امنیتی کم شده است . از آنجا که قرار است کامپیوتر ها از طریق وایرلس به شبکه اینترنتی متصل شوند بنابراین باید محدوده کاری بشتر باشد . همچنین سرعت انتقال اطلاعات به دلیل پهنای باند بزرگتر وایرلس ، از بلوتوث بیشتر است . تعداد کاربران بیشتری نیز می توانند در یک لحظه به شبکه متصل شوند . به دلیل حجم کم اطلاعات انتقالی توسط بلوتوث نیاز به پهنای باند و سرعت زیاد نیست .
این روزها از بلوتوث بیشتر برای کم کردن تعداد سیمها در گجت ها استفاده می شود . اغلب گجت ها به جای استفاده از سیم رابط برای انتقال اطلاعات از بلوتوث کانکشن بهره می برند . گوشی ها ، GPS ، کنسول های بازی ، موس ها ، هدست و بسیاری گجت دیگر .
تقریبا تمام لپ تاپ ها و موبایل هایی که سیستم LAN را روی خود دارند ، قطعا بلوتوث هم دارند پس تعداد دستگاه هایی که مجهز به بلوتوث هستند بیشتر از وایرلس می باشد .
خلاصه بحث اینکه :
اگر چترمان خداست،
بگذار ابر سرنوشت
هرچه می خواهد بر سرت ببارد...
چشم میذارم هرجور خواست بباره