آیا ازدواج برای آمادگی جسمی بد است؟

یک بررسی جدید نشان می‌دهد افرادی که مجرد می‌مانند یا پس از طلاق گرفتن مجرد می‌مانند،‌ممکن است نسبت به افراد متاهل تا حدی از لحاظ جسمی آمدگی بیشتری داشته باشند.

به گزارش رویترز این پژوهش که در آن 8000 فرد بزرگسال را برای چندین سال مورد پیگیری قرار داده بود، نشان داد که هم مردان و هم زنان در حین دوره ازدواج از لحاظ توان قلبی-عروقی،‌ که با تست ورزش روی تردمیل اندازه‌گیری می‌شود،افت می‌کنند.

بر عکس مردانی که در حین دوره این بررسی طلاق گرفته بودند، افزایش متوسطی در میزان آمادگی جسمی نشان دادند.

این یافته‌ها در ژورنال همه‌گیری‌شناسی آمریکا منتشر شده است، ثابت نمی‌کند که تغییر در وضعیت ازدواج به طور مستقیم بر آمادگی بدنی- چه به طور مثبت و چه به طور منفی- اثر می گذارد.

با این حال پژوهشگران می‌گویند این نتایج از این نظر حمایت می‌کند که هنگامی که افراد ازدواج می‌کنند و دوران جفت‌یابی را پشت سر می‌گذرانند، تا حدی خودشان را ول می‌کنند. اما افرادی که مجرد هستند یا طلاق گرفته‌اند، انگیزه بیشتری برای حفظ آمادگی بدنی خود دارند.

اما نمی‌توان گفت که تفاوت زیادی از لحاظ آمادگی بدن میان افراد مجرد و متاهل وجود دارد.

دکتر فرانسیسکو بی اورتگا از انستیتو کارولینسکایا در سوئد که سرپرست این پژوهش بود، می‌گوید تغییرات در وضعیت ازدواج تنها با تغییرات اندکی در آمادگی بدنی همراه بود.

او تاکید کرد که میزان آمادگی بدنی هر شخصی به مجموعه پیچیده‌ای از عوامل از جمله ژنتیک، عادات ورزشی، ترکیب بدن و سلامتی کلی بستگی دارد.

اما به گفته اورتگا و همکارانش اگر افراد تازه ازدواج‌کرده از احتمال کاهش آمادگی بدنی‌شان آگاه باشند، ممکن است با انجام یک برنامه ورزشی روزانه مانع از کاهش شوند.

یافته‌هایی این پژوهشگران بر اساس بررسی 6900 مرد و 1971 زن که برای اندکی بیش از سه سال در کلینیک کوپر در دالاس تکزاس پیگیری شده بودند. آنها مورد معاینه جسمی قرار گرفته بودند، و عادات سبک زندگی‌شان گزارش شه بود و با انجام تست ورزش بر روی تردمیل آمادگی جسمانی‌شان اندازه‌گیری شده بود.

هنگامی وضعیت ازدواجی این افراد مورد توجه قرار گرفت، مشخص شد زنانی که در حین دوره بررس مجرد باقی مانده بودند، اندکی افزایش میزان آمادگی بدنی در طول زمان را نشان می‌دهند. این افزایش در میان زنانی که ازدواج کرده بودند، دیده نشد.

در مورد مردان ازدواج کرده هم کاهش در آمادگی بدنی مشاهده شد، اما مردان مجرد نیز هر چه به مقدار کمتر دچار کاهش آمادگی بدنی شده بودند. در مورد مردان هنگامی تفاوت‌ها بیشتر می‌شد که پژوهشگران به مقایسه وضع آنها پس از طلاق و پس ازدواج مجدد می‌پرداختند.

شاهدی وجود ندا شت که طلاق برای زنان از لحاظ آمادگی بدنی "نفعی" برای زنان داشته باشند. اما به گفته پژوهشگران این امر شاید ناشی از تعداد بسیار کمتر زنان باشد و نیز اینکه تنها شمار کمی در طول دوره این بررسی وضعیت ازدواجی خود را تغییر داده بودند

پژوهشگران می‌گویند این یافته‌ها نشان‌دهنده نقش عوامل اجتماعی در آ‌مادگی بدنی است.

اورتگا می‌گوید: "این بررسی برای اولین شواهدی ارائه می‌دهد که تغییر وضعیت ازدواج عامل محرک اجتماعی مهمی است که می‌تواندن بر آمادگی بدنی تاثیر داشته باشد.